In Memoriam
Kjell ( Beer ) 01-05-2015 / 07-03-2023
Gister hebben we het moeilijke besluit moeten nemen om Kjell te laten gaan
en is hij rustig bij ons thuis ingeslapen. Hoewel Kjell altijd heel gezond is geweest,
ging hij vanaf eind augustus/ begin september aan het sukkelen. Hij gleed weg met zijn
achterpoten en liep als een oude opa naast mij bij het uitlaten terwijl hij normaal
gesproken heel energiek was met het uitlaten. Bij de dierenarts werd er geconstateerd
dat hij artrose had. Met de pijnstillers knapte hij op. Daarom besloten wij om te
starten met librela injecties ( pijnstilling specifiek voor artrose) en anabolen
injecties om de spieren van zijn achterhand sterk te houden. Hij was ook aardig wat
spiermassa verloren en volgens de dierenarts was dit vanwege de pijn die hij had gehad.
Van de injecties kreeg Kjell een enorme boost en werd hij weer de Kjell die wij kenden.
Echter ging het met zijn achterpoten niet beter. Steeds vaker gleed hij weg en had
hij steeds minder controle over zijn achterpoten. Afgelopen januari bevestigde de
dierenarts onze vermoedens dat er meer aan de hand was en vertelde ze dat Kjell tekenen
liet zien van zenuwschade en dat hij steeds meer uitval zou gaan krijgen. Hier konden
ze helaas niks meer aan doen. Wij hebben nog intens genoten van de resterende tijd
en hem verschrikkelijk verwend. We zijn nog met hem naar het strand geweest.
De afgelopen week ging hij dermate achteruit dat wij ( en hij zelf ook) het wel
genoeg vonden geweest. Hij liep zeer moeizaam, viel steeds meer om en het lopen
kostte hem heel veel kracht. Ook kon hij niet meer lekker liggen/zitten. Hoewel we
blij zijn dat hij nu bevrijd is van een lichaam wat niet meer doet wat hij wil, zullen
we hem vreselijk missen. We kunnen terugkijken op bijna 8 hele mooie jaren vol liefde
met Kjell. Elvira bedankt dat we voor Kjell mochten zorgen en dat we hebben mogen
genieten van deze fantastisch lieve hond.
Onze Berner Sennen Abbey